با شروع فصل گرما، مدتی است کار ساخت و ساز خانه در دهستان بیهود با در اختیار قرار دادن وام مسکن برای جوانان آغاز شده است.اما مشکل جدی که کار را به تاخیر انداخته اینست که جوانان متقاضی زمین خانه وقتی برای خرید زمین به مالکین مرا جعه میکنند، مالکین  قیمت زمین را فوق العاده بالا اعلام میکنند وهنگامیکه متقاضیان خرید زمین با این قیمت موافقت میکنند. مالکین باز هم قصد فروش ندارند و قیمت زمینهارا به چند برابر افزایش میدهند ومانع اسکان دادن جوانان میشوند وبهمین جهت بسیاری از جوانان که قصد سکونت در این دیار داشته اند مجبور به مهاجرت به شهرها شده اند.در این خصوص جوانان جویای مسکن خواستار کمک جدی اهالی،دهیاری وشورای اسلامی ومسئولین شده اند. 

با حلول سال جدید 1387 سرتاسر ایران حال و هوای خاصی پیدا کرد،در دیار خودمان هم همه خانواده ها خودشان را برای سال نو و پذیرایی میهمانان نوروزی آماده کرده بودند بطوریکه بندرت خانواده ای بود که مهمان نداشته باشد.نوروز امسال بالغ بر 2500 نفر از همشهریان عزیزمان که در اقصا نقاط کشور بخصوص تهران بزرگ اقامت داشته اند به بیهود زادگاه همیشه جاویدشان مشرف  شده اند.

حضور مسافران نوروزی شادی و نشاط فراوانی را بهمراه داشت.پدران و مادران چشم براه که روزها و ماهها به انتظار ورود فرزندان خود لحظه شماری میکرده اند در روزهای نخست بهار که عطر حضور عزیزان را با عطر بهار طبیعت در آمیخته بود را حس میکردند.مادری سالخورده را نظاره میکردم که پس از تعطیلات نوروزی که فرزندان و نوه هایش آهنگ سفر کرده بودند با حسرت تمام به آنها می نگریست و میگفت

آیا بهاری دیگر را میزبان شما خواهم بود.

با تبریک سال نو و آرزوی موفقیت و شادکامی برای همشهریان گرامی.

پیشینه فرهنگی روستا

مردم این دیار مردمی با فرهنگ و شیفته علم و ادبند. سند این ادعا دبستان شهید هادوی بیهود است که در سال 1315ه.ش به نام دبستان بوذرجمهری بیهود و با تعداد دونفر پرسنل اداری ،یک مدیر آموزگار،یک خدمتگزار شروع بکار کرده است.طبق گفته ی «حاج آقای محسنی» ریاست محترم مدرسه در آن زمان به عهده ی  فردی بنام آقای محمد باقر پندور وخدمتگزار آن اقای یحیی یادگار بوده است .

سال 1315 سالی است که نمایندگی اداره فرهنگ در شهرستان قاین تاسیس میشود و اداره ضمیمه مدرسه معرفت می باشد و این شهرستان در آن زمان دارای 60 نفر دانش آموز بوده و سرپرستی نمایندگی آن به عهده آقای شیخ محمد ادیب میباشد. بنابراین اگر درصد دانش آموزان آن زمان و درصد جمعیت منطقه بیهود و قاین را بررسی نمائیم به این نتیجه میرسیم  که در آن زمان بیهود، از نظر فرهنگی جلوتر از قاین ویا حداقل با آن برابر بوده است. مردم به موازات یاد گرفتن علوم مدرسه ای نسبت به فراگیری قرآن نیز کوشا بودند به طوری که در مکتب خانه های قدیمی ملاهایی بودهاند که به نو اموزان قرائت قرآن می اموختنداز جمله میتوان از آقایان:  1-ملّاحسین ملّا شیخ علی 2-اخوند قصاب و همسرش 3-ملّا عباس ملّا4-حاجی اسماعیل5-ملّا محمد علی اخوند 6-ملّاسکندر اسماعیلی نام برد.این دهستان تا سال 1357از داشتن مدرسه راهنمایی محروم بوده است و شیفتگان و علاقه مندان به تحصیل علم وادب مجبور بودهاند برای ادامه تحصیل راهی شهرستانهای مجاور از جمله : قاین ، گناباد شوند. اگر چه رقم تحصیل کردگان این دیار بالاست ولی بدلیل محرومیت این منطقه چه بسا افرادی  خوش ذوق و با استعدادی نیز به دلیل فقر مادی یا مشکلات جانبی دیگر نتوانستند  به تحصیل خود ادامه دهند.در سال 1369 دبیرستان شهید کاوه بیهود تاسیس شد و درنتیجه تاپیر زیادی در ایجاد و ایفای فرهنگ و سواد عمومی داشت ، چراکه بعد از تاسیس دبیرستان کمتر خانواده ای وجود داشت که مدرک دیپلم را نداشته باشد.طبق سرشماری اخیر حدود 70 درصد جمعیت این دهستان را افراد باسواد تشکیل میدهند. همچنین کارکنان آموزشی این منطقه اکثرا بومی هستند.

معضلی که در زمینه آموزشی باید از آن نام برد مهاجرتهای بی رویه  افرادی منطقه به شهر ها و شهرستانها از جمله تهران و مشهد میباشند و میتوان به صراحت گفت  یک سوم جمعیت مهاجر در  این کلان شهرها هستند

بنا‌به گفته راوی که می‌گوید آنچه از بزرگان شنیده‌ام طایفه‌هایی به نام‌های «ایماق» و «حسنی» وابسته به مغولستان در چندین مرحله به این روستا تاخته و اموال را غارت کرده وعده‌ای را نیز به اسارت برده‌اند که بدنیست به جزئیات آن اشاره نماییم و در منطقه از بیهود درگیری می‌شود فردی به‌نام محمد‌علی اکبرو می‌گوید «باروت‌هایمان تمام شده دشمن خبر می‌شود و به نیروهای بیهود حمله‌ور می‌شوند و چند نفر از مردم بیهود را به اسارت می‌برند و بعد از مدتی آنها را آزاد می‌کنند. که در روستای بیهود به این طایفه« ایماقها» می‌گویند به لحاظ این‌که با گروهی به‌نام ایماق جنگ کرده‌اند و در مرحله دوم درگیری این دو  گروه بیهود زمانی است که این گروه وارد روستا شده و اتفاقاً در آن مجلس عروسی بوده‌است خانه داماد را شناسایی می‌کنند و شبانگاه (شب زفاف) عروس را اسیر کرده و به منطقه‌ای از بیهود به‌نام تنگل کربّدی می‌برند شبانگاه در آنجا منزل می‌کنند و صبح هنگام می‌گویند باید قربانی انجام دهیم و همین تازه عروس به اسارت گرفته شده را قربانی کرده سرش را روی سینه‌اش گذاشته و می‌روند.

مرحله سوم گروهی از ایماق‌ها به روستای بیهود حمله‌ور شده و به خانه‌ای یورش می‌برند اتفاقاً در آن خانه مشغول پخت بلغور بوده‌اند اهالی آن خانه  قبل از رسیدن ایماق‌ها دیگ بلغور را از روی آتش برداشته و بروی برف‌های صحن حیاط می‌گذارند تا سرد شود ایماق  در لحظه ورود به این خانه اهالی دیگ را رها کرده و به خانه‌هایشان پناهنده می‌شوند ایماق وقتی وارد خانه می‌شوند و می‌بینند که دیگ بلغوری روی برف‌ها می‌جوشد تعجب می‌کنند سر‌اسب را برگردانده و می‌گوید در این‌جا سحر‌ و جادو می‌کنند چراکه دیگ بلغوری روی برف جوش می‌خورد و این منظره باعث می‌شود که دشمن از این روستا متواری گردد و مجدد به این منطقه حمله نکند.

در پانصد متری شرق بیهود، مزاری وجود دارد که به عبدالغفار نامیده می‌شود البته نام قدیمی و مشهور آن مزار (پیر گنجشک)است.اینمزار که درمنطقه ی کشاورزی که به نام همین امامزاده معروف شده رااز نوادگان امام موسی‌بی‌جعفر (ع)میدانند.این مزار مزاریست که مردم به وجود واقعی آن معترف و معتقدند، زائران و مشتاقان در این امامزاده‌ بخصوص روزهای جمعه به آنجا رفته و حتی‌المکان آش نظری می‌پزند و بین زائران تقسیم می‌کنند.آنطور که نقل میکننداین امامزاده ابتدا بصورت سنگ چیل بوده که بنا وحصاری نداشته که حدود سی سال پیش با کمک خیرین بنایی با سنگ و سیمان درست شد.عده ای نیز نقل میکنند که:{تاریخچه این مزار در کتابی قدیمی نیز به ثبت رسیده که کتاب مربوط به آن را خوانده اند}یکی ازاین افراد جناب حاج آقای محسنی فرهنگی بازنشسته است که ایشان اظهار داشتند:بنده این کتاب را دیده و خوانده ام وتاجایی که در خاطر دارم در کتاب نوشته شده بود:

)شاهزاده سیف الدین وعبدالغفار از نوادگان امام موسی ابن جعفر(ع)که از هرات بطرف خراسان آمده که آن زمان حکومت قهستان نایب الحکومه داشت که به قلعه قهستان فرار کرده و به کوه پای درّه(کوهی واقع در شرق بیهود) در آمدند ودر انجا به دست کشاورزانی که آبیاری میکردندبه شهادت میرسند.این واقعه حدوداًدر سالهای 180الی 200هجری قمری اتفاق افتاده است.)

چند سالیست که این بنای متبرک توسط ورثه ی مرحوم رحمت الله نیکنام مورد بازسازی قرار گرفته است .

با فرا رسیدن فصل سرما ویخبندان  در دهستان بیهود امسال شاهد پرندگان مهاجر زیادی هستیم . بند آبی شهید زراعتکار در کنار گلزار شهدای بیهود پذیرای این مهاجران بی پناه شده  و جلوه ی زیبایی رابه ارمغان آورده است . گونه های مختلفی از این پرندگان کوچک وبزرگ نظیر: مرغابی ، اردک، مرغ ماهیخوار که  روی هم تعداد آنها به 70 عدد میرسد و امید میرود تعداد آنها بیشتر هم شود.