2700 نفر از اهالی دهستان بیهود در تهران زندگی میکنند.به گفته حاج قاسم زراعتکار بیش از 70درصد این افراد به شغل نانوایی و فروشندگی(مغازه یا دکه داری) مشغول میباشند .به گفته وی بیهودیهای مقیم مطمئنا از 2700 نفر بیشتر خواهندبود .
وی در آخر افزود: بیهودیهای مقیم دارای هیئت های مذهبی از جمله:مسجد رضوی واقع در نهر فیروز آباد،جواد الائمه واقع در حصام الدین کوچه میرچی15،امام رضا(ع) واقع در نظام آباد،امام جعفر صادق(ع) واقع درشوش،چهارده معصوم(ع) هم که بصورت سیار میباشدکه هیئت اصلی همان مسجد رضوی میباشد.
حدود به 100 نفر از اهالی دهستان بیهود نیز مقیم زاهدان میباشند.به گفته آقای غلامرضا ناظمی تقریباتمامی افراد مقیم این شهر کسبه و بازاری میباشند.همچنین حدود 50نفر از اهالی این دهستان ،مقیم بیرجند میباشند.
همچنین طی تحقیقاتی که دبیرمحترم آقای زارع در قاین بعمل آورده اند حدود 165 نفر از بیهودیها مقیم شهرستان قاین هستند که اکثر آنها کارمند میباشند.
بیهودیهای مقیم سرایان نیز تعداد40 نفر میباشد.
مطلب جالب دیگر اینکه بسیاری از شهر های دیگر پذیرای مهاجران بیهود شده اند از جمله: نیشابور، سبزوار،نهبندان،کرج،گناباد ،کاشمر، اصفهان، بندر عباس،شیروان، طبس،شاهرود،خضری ،نیمبلوک و... میباشند که آمار دقیقی از آنها در دست نیست و به محض دریافت آمار آن را درج خواهم کرد.
با تشکر از آقای نادر نیکنام بخاطر راهنمایی و کمکهای ایشان
توجه :
آمار دقیق اهالی مقیم مشهد مقدس را نیز درهمین پست درج خواهم کرد.
قلعه و برجهای بیهود
بدلیل وضعیت ناامنی و ضرورت موقعیت دفاعی در برابر حملات دشمنان و حضور فرمانروایان قدرتمند تعداد کثیری قلاع در ای دهستان احداث شده که به برخی از آنان اشاره می شود:
قلعه‌های بیهود در این محل دارای چندین قلعه بوده به نام‌های «قلعه خند، قلعه محله رضوان، قلعه علیشاه بزبیشه، قلعه سرچشمه گریمنج، قلعه نو.
قلعه خند
این قلعه در 3کیلومتری غرب بیهود بر فراز کوهی بلند بنام قلعه خند در ارتفاع 1700متری قلعه ای کهن بنا شده عمده مصالح قلعه از سنگ و ملات و ساروج است . ابعاد این قلعه 5/2متر برروی حصارهای قلعه دیده می شود. و در زمان اسماعیلیه ساخته شده است و در این قلعه برج دیده‌بانی و حمام نیز وجود داشته است که آثار باستانی آن هم‌اکنون باقی است.برخی قدمت این قلعه را 2500تا3000 سال تخمین زده اند.
قلعه رضوان: در محدوده سکنی‌نشین فعلی بیهود بوده است و هیچ آثاری دیگر از آن نیست.
قلعه علیشاه بزبیشه: در 9کیلومتری شمال شرقی بیهود بوده است.
قلعه نو: در محدوده جنوبی مخابرات فعلی روستا قرار داشته است. درب این قلعه از سنگ بوده است و طرز قرار گرفتن قلعه به این صورت بوده که در چهارطرف آبادی بوده است و اهالی آن در وسط قلعه هر کدام دارای خانه‌ای بوده‌اند و از قراین مشخص می‌شود که به سختی گذران زندگی می‌کرده‌اند.
راوی می‌گوید از پیروان خود شنیده‌ام که زندگی کردن در قلعه‌ها مخصوصاً در قلعه خند به سختی بوده است، به طوری که مادر و فرزندی حتی هیزم جهت پختن نان نداشته است کرباس 70گزی خود را روی آتش می‌گذارد و دو قرص نان به سختی فراهم می‌کند تا قوت لایموتی باشد برای فرزندش که برود و هیزم بیاورد.
برجهای بیهود
قلعه‌نشینان برای محافظت خود، دیده‌بان‌هایی درست کرده بودند که به آن برج می‌گفتند. برج واقع در گورسی و برج واقع در گدار تبلو برج واقع در تنگل بند بزبیشه برج محله آخوند و برج کوچه پابرجی و برج میرزاها و برج محله رضوان.
راوی می‌گوید آن چه ما از بزرگان خود شنیده‌ایم این بوده که اگر خطری متوجه روستا می‌شد دیده‌بان‌ها به وسیله روشن کردن آتش به نزدیک‌ترین برج بعدی اطلاع می‌دادند که خطری در پیش است. دیده‌بان‌ها به این کار به اصطلاح امروز، با اهالی مقیم قلعه آماده‌باش می‌داده‌اند و افراد ذی‌نفوذ هم به مردم اعلام می‌کرده‌اند که جلوی دشمن را سد کنند.
بند بیهود داخل روستا
مزار امامزاده سیف
تصویر ماهواره ای بیهود
زعفران نادر
اینجا سرزمین من، زادگاه من و وطن همیشه سرافراز من، بیهود است. برآنم تا از لابه‌لای چمنزار زمان، گل‌های معطر همیشه سبز احساس و اندیشه بزرگانم را بچینم و بادست نگارش به تمامی کسانی که دلی به وسعت دریا دارند و اوقات فراغت خود را با گردشگری و جهانگردی اختصاص می‌دهند هدیه کنم. نمی‌خواهم بهر زیبا و پر‌طراوت روستایم در زیر پای خزان لحظه‌ها ناوید شود. بیهود سرسبز و سرافراز در میان کوه‌های سر به فلک کشیده‌ای که محاصره‌اش کرده‌اند جذابه خاصی دارد که هر بیننده‌ای با یک نگاه، تحت تأثیر جذابیت‌های آن قرار می‌گیرد می‌گویند کویر هم ارزش دیدن را دارد، اما اینجا کویر نیست، کوه است، کوهپایه است، سبزه‌زار است.
